BANNER

ολοι μια γροθια
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ,
ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΝΕΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΦΡΑΓΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΩΡΕΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ!
ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ!
ΔΕΙΤΕ!

Από τη Συζήτηση Εκπαιδευτικών της 24/3/17

Να επιδιώξουμε απαντήσεις στο σημερινό αρνητικό τοπίο!
Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 24 Μάρτη σε χώρο του Πανεπιστημίου, στο Καρλόβασι, η προγραμματισμένη ανοιχτή συζήτηση των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών. Η πρώτη εισήγηση επικέντρωσε στα στοιχεία της επίθεσης και όπως αυτή εξελίσσεται όλους τους τελευταίους μήνες στην Εκπαίδευση, επιχειρώντας να αναδείξει τους στόχους που υπηρετεί και  τα επόμενα βήματα κλιμάκωσης της που θα επιχειρήσει η κυβέρνηση. Η δεύτερη εισήγηση επισημαίνοντας τα πολλαπλά στοιχεία χρεωκοπίας και υποταγής που παρουσιάζονται σε όλο το φάσμα του συνδικαλιστικού κινήματος ( από τις Ομοσπονδίες ως τα τοπικά ΔΣ), στάθηκε ιδιαίτερα στα αδιέξοδα των ρεφορμιστικών «απαντήσεων» στην επίθεση και στις βασικές πολιτικές αφετηρίες συγκρότησης μιας αγωνιστικής γραμμής πάλης για τους εκπαιδευτικούς.
Η ζωντανή συζήτηση που ακολούθησε με τη συμμετοχή πολλών συναγωνιστών και συναδέλφων, αναπληρωτών  και μονίμων και από τις δύο βαθμίδες της Εκπαίδευσης, συνέβαλε στη διαμόρφωση μιας πραγματικής εικόνας της σημερινής κατάστασης. Ανέδειξε τις δυσκολίες που κυριαρχούν, την απόσταση της  μεγάλης πλειοψηφίας των Εκπαιδευτικών από τα σωματεία, από τα πραγματικά πολιτικά ερωτήματα που πρέπει να τεθούν και να απαντηθούν για να συγκροτηθεί και να μπει στο δρόμο του αγώνα ο κλάδος των εκπαιδευτικών.. Μια απόσταση που όσο παραμένει –και μεγαλώνει-  ανοίγει το δρόμο στην κλιμάκωση της επίθεσης.
Σε αυτή τη βάση -και με δοσμένη την υποταγή και την προσαρμογή στις Ομοσπονδίες και στα ΔΣ-  διαπιστώθηκε η ανάγκη να υπάρξουν πρωτοβουλίες κίνησης κόσμου, προσπάθειες συγκρότησης επιτροπών σε σχολεία και ομάδες σχολείων που θα ανοίγουν σε ένα βαθμό μικρότερα και μεγαλύτερα ζητήματα. Αυτός ο δρόμος, της «από κάτω κίνησης», μπορεί να συμβάλλει στην «επιστροφή» ενός δυναμικού στην κατεύθυνση της συλλογικής στάσης, μπορεί να συμβάλλει στο να αποκτήσει πολιτική αγωνιστική έκφραση ο υπόγειος θυμός και η ανησυχία που επικρατεί στους εκπαιδευτικούς. Θυμός που εκτρέπεται σε αδιέξοδες τουλάχιστον λογικές και ανησυχία που  παραμένει άγονη όσο επικρατεί η απουσία κάθε κίνησης αλλά και επιβάλλονται συνθήκες από-πολιτικοποίησης, δηλαδή υποταγής στην επίθεση του συστήματος και της κυβέρνησης του.
Σάμος 26-3-17


Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών 
Διάβασέ το »

Κάλεσμα σε ανοιχτή συζήτηση Παρασκευή 17/3

Και επειδή δικαιολογημένα μας ανησυχεί το μέλλον που ετοιμάζουν για  μας το σύστημα και η κυβέρνησή του,      
να αλλάξουμε αυτό που μας σερβίρουν ως κίνημα!
Με την καταδικαστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σάμου της 17/3/17 σε βάρος των Τ. Διαμαντίδη και Δ. Γρυδάκη -που προστίθεται στις πολλές άλλες ανάλογες και παρόμοιες περιπτώσεις διώξεων και τρομοκρατίας σε όλη την Ελλάδα στους χώρους της Εκπαίδευσης αλλά όχι μόνο σε αυτούς- δίνεται ένα ακόμα σήμα για τις κατευθύνσεις του συστήματος και της κυβέρνησης του. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα  μπορεί κανείς να εμφανιστεί ως «αιφνιδιασμένος» από την απόφαση αυτή, αν λάβει υπόψη του το πλήθος των διώξεων που εξελίσσονται και βέβαια την ίδια την επίθεση ενάντια στο λαό που πρόκειται να γνωρίσει νέα ένταση με τα μέτρα της υπό κατάληξη δεύτερης αξιολόγησης.
Στην εκπαίδευση βιώνουμε ήδη την εφαρμογή μέτρων «χαμηλής έντασης» με σαλαμωτό τρόπο (αύξηση ωραρίου στην Αβάθμια, «μαθητεία», χαρακτηρισμός φοίτησης στη μέση της χρονιάς στα ΕΠΑΛ, «θεματική βδομάδα» και «δημιουργικές εργασίες») ενώ παράλληλα η κυβέρνηση ετοιμάζει μια καθολική επίθεση σε μαθητές μέσω του «νέου λυκείου» και σε εκπαιδευτικούς μέσω της αξιολόγησης, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Υλοποιώντας δηλαδή την πολιτική εμπέδωσης της αδιοριστίας, του ακόμα μεγαλύτερου χτυπήματος των εργασιακών δικαιωμάτων. Υλοποιώντας την πολιτική της «εξατομικευμένης»  εκπαίδευσης στην οποία οι ευθύνες «ανήκουν» σε μαθητές –εκπαιδευτικούς και η υπερένταση των ταξικών φραγμών θα εμφανίζεται ως μια «αντικειμενική» κατάσταση.
Απέναντι ωστόσο σε αυτήν την πολιτική όχι μόνο δεν γίνεται προσπάθεια να υψωθούν αντιστάσεις και διεκδικήσεις αλλά αντίθετα ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο η… συνηγορία της αστικής-ρεφορμιστικής γραμμής που κυριαρχεί στις Ομοσπονδίες και στα σωματεία. Αυτό που συνέβηκε στη δευτεροβάθμια Εκπαίδευση όπου η ΟΛΜΕ συγκάλεσε ΓΣ προέδρων στις 18/2/17 για να καταλήξει στην … απόσυρση του αιτήματος απόσυρσης των εγκυκλίων για τις δημιουργικές εργασίες και τη θεματική εβδομάδα είναι ίσως το πιο εκρηκτικό δείγμα της χρεωκοπίας της πολιτικής γραμμής που κυριαρχεί στους χώρους της Εκπαίδευσης! Μιας γραμμής στην οποία βέβαια πρωτοστατούν ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ που δεν φείδονται ανοιχτών και επαναλαμβανόμενων επαίνων στην κυβερνητική πολιτική! Μιας γραμμής στην οποία συμβάλλει αποφασιστικά  το ΠΑΜΕ με εποικοδομητικές παρεμβάσεις στα κυβερνητικά μέτρα (όπως σε αυτό της θεματικής εβδομάδας), με θέση άρνησης σε απεργιακό αγώνα τον οποίο παραπέμπουν στους εργατοπατέρες των ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ. Μιας γραμμής που παράγει σύγχυση και παράλυση σε όλο τον κλάδο όπως πολύ χαρακτηριστικά έδειξε και η απόφαση της Δημοκρατικής Συσπείρωσης και του ΠΑΜΕ να ακυρώσουν (με την ψήφο και της ΔΑΚΕ)  την κινητοποίηση της ΕΛΜΕ Σάμου που το ΔΣ είχε αποφασίσει από τις 3/3 για τις 18/3! Μια κινητοποίηση για την οποία είχε ήδη γίνει ενημέρωση σε σχολεία από το προεδρείο του ΔΣ! Μια κινητοποίηση που αφορούσε στην ανάδειξη του ζητήματος των αναπληρωτών-αδιοριστίας  και την καταψήφισαν από την πρώτη στιγμή Ανεξάρτητη Επικοινωνία και ΠΑΜΕ   στο ΔΣ των δασκάλων-νηπιαγωγών, όταν μάλιστα στην Αβάθμια είναι περίπου 4πλάσιοι οι αναπληρωτές από τους μόνιμους Εκπαιδευτικούς!  
Η επίθεση είναι παρούσα στην ημερήσια διάταξη. Σύντομα θα πάρει και χαρακτηριστικά ποιοτικής κλιμάκωσης. Οι αστικές και ρεφορμιστικές ηγεσίες που ελέγχουν όχι μόνο τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών αλλά και των υπόλοιπων εργαζομένων ούτε θέλουν ούτε μπορούν να παίξουν ρόλο οργάνωσης των αγώνων
Είναι συνεπώς επιτακτική ανάγκη να συζητήσουμε ξανά και «από την αρχή».
·        Με ποιο περιεχόμενο τα σωματεία θα γίνουν… σωματεία και όχι σφραγίδες υποταγής και παραίτησης;
·        Ποια (πρέπει να) είναι η στάση τους απέναντι  στο κράτος, ποια είναι η πραγματική ευθύνη τους απέναντι στην πολιτική του συστήματος και της κυβέρνησης του;
·        Τι στα αλήθεια είναι αγώνας, αντίσταση και διεκδίκηση, με ποιους στόχους μπορούν να συγκροτηθούν και να αναπτυχθούν ;
Ανοιχτή συζήτηση Παρασκευή 24 Μάρτη 6.30μμ
στο Πανεπιστήμιο (Εμπορική) Καρλόβασι
Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών

http://agkiniseissamou.blogspot.gr
Διάβασέ το »

Να ανοίξει η συζήτηση για τα θέματά μας!


Ανοιχτή συζήτηση

·       Νέα επίθεση κυβέρνησης, ΟΟΣΑ, ΕΕ στην Εκπαίδευση….
·       Γραμμή υποταγής και «προσομοίωση κινήματος» στα σωματεία…

Πως θα συγκροτηθούν πραγματικές απαντήσεις;

Παρασκευή 24 Μάρτη, 6.30μμ
Πανεπιστήμιο (πρώην Εμπορική) Καρλόβασι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών



 
Διάβασέ το »

Για την απόφαση του δικαστηρίου της 17/3/2017

Στο μαζικό αγώνα κρίνεται η υπεράσπιση των ελευθεριών μας!
Καταδικαστική ήταν η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σάμου της 17/3/17, τόσο για τον εκπρόσωπο της ΠΕΑΕΑ Δ. Γρυδάκη (18 μήνες !!! για συκοφαντική δυσφήμιση) όσο και για τον πρόεδρο της ΕΛΜΕ Τ. Διαμαντίδη (εξύβριση και παύση της δίωξης). Και οι δύο δηλαδή –ανεξάρτητα των διαφορών στο σκεπτικό και στην τελική απόφαση- κρίθηκαν «ένοχοι» γιατί αντέδρασαν στη διάδοση φασιστικών-ρατσιστικών απόψεων, γιατί αντιτάχθηκαν σε κηρύγματα εξύμνησης του Μεταξά και της εφτάχρονης χούντας. Παράλληλα και σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας περίσσεψαν οι –από την έδρα- νουθεσίες και  υποδείξεις για το αν και πως επιτρέπεται να καταγγέλλεται από ένα πολίτη μια άποψη ως φασιστική, για το ποια είναι τα «επιτρεπτά όρια» στις ανακοινώσεις ενός σωματείου.
Η ίδια η πραγματοποίηση της δίκης αυτής με το συγκεκριμένο κατηγορητήριο και βέβαια η κατάληξη της, μπορεί να αξιολογηθεί πολιτικά μόνο στο πλαίσιο των πολλών άλλων ανάλογων και παρόμοιων διώξεων ενάντια σε αγωνιστές και συνδικαλιστές, ενάντια σε αγώνες και σωματεία που γίνονται τα τελευταία χρόνια και το τελευταίο διάστημα σε όλη τη χώρα.  Μπορεί να αξιολογηθεί πολιτικά μόνο στο πλαίσιο της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης κυβέρνησης –ΕΕ-ΔΝΤ, και ενόψει των νέων μέτρων, του νέου «μνημονίου», που φέρνει η δεύτερη αξιολόγηση. Μπορεί να αξιολογηθεί πολιτικά στο φόντο των αναβαθμισμένων υπηρεσιών που αναλαμβάνει η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμένου για την προώθηση των αμερικανονατοϊκών πολεμικών επιχειρήσεων στην περιοχή, στο φόντο της έντασης της αντιπροσφυγικής πολιτικής του συστήματος και της κυβέρνησης του. Και ιδιαίτερα για τους χώρους της Εκπαίδευσης, το νέο αυτό χτύπημα στις λαϊκές ελευθερίες και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων μπορεί και πρέπει να αξιολογηθεί πολιτικά ενόψει της νέας επίθεσης που ετοιμάζει η κυβέρνηση (αξιολόγηση,«νέο σχολείο»,νέα χτυπήματα στα εργασιακά δικαιώματα…) 
Το σύστημα και η κυβέρνηση του θέλουν ένα λαό φοβισμένο και υποταγμένο! Με την πολιτική των διώξεων και της τρομοκρατίας, με την πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής, θέλουν να βάλουν «στο γύψο» το δικαίωμα στη μαζική πάλη. Τα φασιστικά, ρατσιστικά, εθνικιστικά  κηρύγματα και απόψεις υπηρετούν αυτές τις επιδιώξεις. Η ίδια η ναζιστική Χ.Α. –με την οποία εξάλλου η κυβέρνηση «αγκαλιάστηκε» στο Καστελόριζο- ξεπλένεται από το σύστημα και αξιοποιείται από την κυβέρνηση και τα κόμματα του συστήματος ως μια πολύ χρήσιμη δύναμη και εφεδρεία για αυτές τους τις επιδιώξεις!
Είναι επικίνδυνη αυταπάτη και απάτηη θεώρηση που αναζητά τη στήριξη των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού και της νεολαίας στο κατά Σαμαρά και Βενιζέλο «συνταγματικό τόξο» και στην («αριστερή»!!!) κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ούτε βέβαια μπορεί η αντιφασιστική πάλη να βρει στήριγμα και δικαίωση από τους μηχανισμούς του συστήματος και του κράτους που είναι φύσει και θέση αυτοί που υλοποιούν το χτύπημα των εργατικών-λαϊκών ελευθεριών.
Απέναντι στους εργαζόμενους και τη νεολαία δεν είναι μόνο η Χ.Α. που αναμφίβολα αποτελεί βραχίονα της επίθεσης του συστήματος. Είναι πριν από όλα η ίδια η πολιτική του συστήματος, η κυβέρνηση του, τα κόμματα του, το κράτος του. Δεν υπάρχει αντιφασιστική πάλη που δεν θα τα βάζει με την πολιτική της εξαθλίωσης και της ανεργίας, με την πολιτική της υπηρέτησης των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Η απουσία αυτής της γραμμής και κατεύθυνσης –που καταγράφηκε στις ανακοινώσεις πολιτικών και μαζικών φορέων ενόψει της δίκης της 17/3- στρώνει το δρόμο και στην ενίσχυση των καθαυτών φασιστικών αντιλήψεων και δυνάμεων. Η πλατιά αντιφασιστική διάθεση που εκδηλώθηκε και με την μαζική παρουσία λαού και εργαζομένων στη δίκη της 17/3, με αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να εξοπλιστεί για να έχει προοπτική και διέξοδο. Και είναι ευθύνη των σωματείων και των μαζικών φορέων που αρκέστηκαν σε κάλεσμα κόσμου, αλλά  επέλεξαν να μην διοργανώσουν συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια για να εκφραστεί αγωνιστικά αυτός ο κόσμος, για να δοθεί ευρύτερα στο λαό το μήνυμα της αντιφασιστικής πάλης, το μήνυμα της πάλης ενάντια στην πολιτική του συστήματος και της κυβέρνησης του.
Ø  ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Ø  ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
Ø  ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
Ø  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ–ΚΟΙΝΗ ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ
Ø  ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ  


Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών
http://agkiniseissamou.blogspot.gr
Διάβασέ το »